National Anthem of Peru: Geskiedenis, Etiket en Lirieke

2024 Outeur: Cyrus Reynolds | [email protected]. Laas verander: 2024-02-07 04:57

Die geskiedenis van die Volkslied van Peru dateer terug na 1821, net 'n maand nadat Peru sy onafhanklikheid geproklameer het. In Augustus van daardie monumentale jaar het die groot bevryder Generaal José de San Martín 'n openbare wedstryd gereël om 'n amptelike volkslied vir die nuwe onafhanklike nasie te vind.

San Martin en sy volkslied-keusekommissie het sewe komposisies gehoor, maar was ondubbelsinnig in hul finale keuse. Die nuwe Himno Nacional del Perú, andersins bekend as die Marcha Nacional del Perú (Nasionale Maart), was dié van die Peruaanse komponis José Bernardo Alcedo, met lirieke deur José de la Torre Ugarte.

Hoe en wanneer sing Peruane hul volkslied?

Dit is redelik algemeen om die volkslied te hoor terwyl jy deur Peru reis. Klein skoolkinders gordel dit vroegoggend met oorgawe uit; sokkerondersteuners sing dit met passie voor die nasionale span by die Estadio Nacional speel; en dit resoneer uit militêre parades, soos dié tydens die Fiëstas Patrias ter viering van Peru se Onafhanklikheidsdag.

Volkslied-etiket is intussen redelik eenvoudig. Peruane plaas hul regterhand oor die hart terwyl hulle sing, veral tydens meer formele of somber geleenthede. Tydens militêre voordragte is ditgebruiklik vir iemand om te skree “Viva el Perú!” aan die einde van die volkslied, waarop die hele vergadering antwoord “Viva!”

As 'n buitelandse toeris word daar nie van jou verwag om saam te sing of die gepaardgaande aksies nie - maar jy kan beslis as jy wil.

Peruaanse Volkslied Lirieke

Die presiese lirieke van die Peruaanse Volkslied is betwis en soms deur die jare verander. Hersienings en wysigings het egter dikwels publieke oproer gekry, wat 'n terugkeer na die oorspronklike lirieke gedwing het.

In 2005 het die Peruaanse Grondwetlike Tribunaal verklaar dat die eerste vers van die volkslied nie eintlik deur José de la Torre Ugarte geskryf is nie. Maar na die wil van die publiek en Wet N. 1801 van 1913 – wat die volkslied as amptelik en ontasbaar verklaar het – in ag geneem het, het die Tribunaal besluit om die eerste vers ongeskonde te laat.

Die eerste vers het egter 'n omstrede strofe gebly. Die neerdrukkende lirieke – met verwysing na die onderdrukte, veroordeelde, kermende en vernederde Peruaan – is gekritiseer omdat dit te negatief is. Julio César Rivera, 'n afgetrede staatsouditeur, voer al jare 'n veldtog in 'n poging om die lirieke na die tradisionele wysie te herskryf (lees "Whimper no more: Peru national anthem bound for glory" deur Rory Carroll, Latyns-Amerika korrespondent vir The Guardian).

Rivera was tot dusver onsuksesvol, maar die Peruaanse regering het amptelik die té somber aard van die eerste vers erken. In 2009 het die Peruaanse Ministerie van Verdediging aangekondig dat die gewapende magte die koor sal singen die meer opgewekte sesde vers in plaas van die eerste.

In totaal bestaan die Peruaanse Volkslied uit 'n koor en ses verse. Oor die algemeen is die volkslied egter beperk tot die refrein, een vers en dan 'n herhaling van die refrein. Jy kan die gestandaardiseerde weergawe van die volkslied aanlyn hoor.

Terwyl baie Peruaanse burgers steeds die eerste vers verkies, is dit die sesde vers wat nou die amptelik gesing strofe is:

Himno Nacional del Perú / Volkslied van Peru

Choro (Spaans)	Chorus (Engels)
Somos libres seámoslo siempre, seámoslo siempre y antes niegue sus luces sus luces, sus luces el Sol! Que f altemos al voto solemne que la patria al Eterno elevó, Que f altemos al voto solemne que la patria al Eterno elevó. Que f altemos al voto solemneque la patria al Eterno elevo.	Ons is vry Mag ons altyd so wees, mag ons altyd so wees en laat die ligte voor geweier word die ligte, die ligte…van die son ! Voordat ons die plegtige gelofte verbreek wat die vaderland tot die Ewige verhef het, Voordat ons die plegtige gelofte verbreek wat die vaderland tot die Ewige verhef het, Voordat ons die plegtige gelofte verbreekwat die vaderland tot die Ewige verhef het.
Verso I (die voormalige amptelike vers)	Vers I (die voormalige amptelike vers)
Largo tiempo el peruano oprimido la ominosa cadena arrastró condenado a una wrede servidumbre largo tiempo, largotiempo, largo tiempo en silencio gimió. Mas apenas el grito sagrado ¡Libertad! en sus costas se oyó la indolencia del esclavo sacude la humillada, la humillada, la humillada cerviz levantó, la humillada cerviz levantó, cerviz levantó…	Vir 'n lang tyd die onderdrukte Peruaan die onheilspellende ketting wat hy gesleep het Veroordeel tot 'n wrede diensbaarheid vir 'n lang tyd, vir 'n lang tyd lank kerm hy stil Maar sodra die heilige kreet Vryheid! in sy kuste is gehoor die slawe se traagheid bewe die vernederdes, die vernederdes, die vernederde nek opgelig, die vernederde nek opgelig, nek omhoog op…
Verso VI (huidige amptelike vers)	Verse VI (huidige amptelike vers)
En su cima los Andes sostengan la bandera o pendón bicolor, que a los siglos anuncie el esfuerzo que ser libres, que ser libres que ser libres por siempre nos dio. A su sombra vivamos tranquilos, y al nacer por sus cumbres el sol, renovemos el gran juramento que rendimos, que rendimos que rendimos al Dios de Jacob, que rendimos al Dios de Jacob, al Dios del Jacob….	Op sy kruine mag die Andes onderhou die tweekleur vlag of standaard, mag dit aan die eeue die poging aankondig dat vry is, dat vry wees dat vryheid ons vir ewig gegee het. Onder sy skaduwee mag ons rustig lewe en, by geboorte van die son op sy kruine, mag ons almal die groot eed dat ons oorgegee het, ditons het oorgegee dat ons oorgegee het aan die God van Jakob, dat ons oorgegee het aan die God van Jakob, die God van Jakob…